بسیاری دیارمان»به بیان گفتاری در واژهء افتخارات تاریخی،آثار و بناهای‌ آوار گوناگون و دیرینه سالی‌ کرمانشاهان پرداخت و گفت: دانشمندان،فقها،سیاستمداران و هنرمندانی بزرگ که هر کدام به نوبهء خود چشم و چراغ زمانه خود بوده‌اند،در کرمانشاه پرورش یافته‌اند،افسوس که‌ تاکنون گامی در راه گردآوری‌ زندگینامهء این بزرگان برداشته نشده».

دیگر سخنرانانی که در این مراسم‌ فرصت سخنرانی یافتند،عبارت بودند از عبد الرضا رادفر،ارسلان‌صفایی پورزمانی،حجت الاسلام‌ عراقی،دکتر حشمت الله طبیبی، دکتر علی اکبر نقی‌پور،صدیق‌ صفی زاده،دکتر میر جلال الدین‌ کزازی،حجت الاسلام موسوی،دکتر اورامانی،سید اسماعیل حسینی، محمد علی سلطانی،محمد صالح‌ ابراهیمی،مهندس مقدم،محمد رضا داوودی،استاد توحدی و حجت الاسلام گندمکار.

 

گفتنی است گروه برگزاری این‌ همایش در نظر دارد جستارها و نوشته‌هایی را که به دبیرخانه ارائه شده‌ اما فرصت خواندن و بهره‌دهی آنها فراهم نیامده همراه و همپای‌ جستارهای خوانده شده و در گردآمده‌ای،هماهنگ سازد و در دسترس دوستداران نهد.

نخستین همایش کردشناسی‌ سرانجام با تصویب قطعنامه‌ای در شش‌ بند به کار خود پایان داد.در بخشی از این قطعنامه آمده بود:«پژوهشگران‌ شرکت کننده در سمینار با استناد به‌ اسناد معتبر و خدشه ناپذیر تاریخی بر این نکته اتفاق نظر دارند که کرد و کردستان از پگاه نخستین تاریخ جزئی‌ از پیکرهء واحد ایران بزرگ بوده و تمهید و توطئه اجانب و داد و ستدهای‌ دولتهای استعماری و سندسازیهای‌ دروغین هیچ گاه نخواست توانست این‌واقعیت تاریخی و اجتماعی را مخدوش‌ نماید و ایران همچنان میهن کردان بوده‌ و خواهد بود،هر چند در گذر روزگار بخشهایی از آن را دامن مام میهن جدا شده باشد».

در بخش پایانی قطعنامه نیز افزون‌ بر درخواست مصرانه از مسؤولین مبنی‌ بر نامگذاری گذرگاهها و آموزشگاههای‌ آن دیار به نام بزرگانی چون ملا پریشان‌ دینوری،الهامی کرمانشاهی،میرزا رضا کلهر،وحدت کرمانشاهی و دیگر دانشوران آن سامان،به انگیزهء گسترش پژوهشها و مطالعات‌ دانشمندان و سازماندهی اسناد و آثار موجود و دستیابی به دایرة المعارفی فراگیر و جامع در کردشناسی‌ پیشنهادی مبنی بر فراهم آوردن‌ زمینه‌های پیدایش و پایه گذاری بنیاد پژوهشی کردشناسی از سوی گروه‌ تحقیقات و پژوهشهای کردشناسی‌ ارائه شد.