اندیشه  -  دکتر کریم مجتهدی- ترویج مسائل فلسفی در کشور و مطرح کردن نام فلسفه، امر پسندیده‌ای است اما باید توجه داشت که مهجور ماندن فلسفه، از سخیف شدن بهتر است.

شهرت کاذب، دردی از جامعه علمی کشور دوا نمی‌کند و اگر قرار است فلسفه به ابتذال و بی مایگی کشانده شود، ترجیح می‌دهم مهجور بماند.

کنگره جهانی فلسفه در ایران با موضوع «نظر و عمل» برگزار می شود و من با مقاله‌ای در این کنگره شرکت می‌کنم و به احتمال فراوان، عنوان این مقاله «تأثیر فلسفه اسلامی در غرب به ویژه در قرون وسطی» است. چرا که پیش از این نیز در این موضوع قلم زده‌ام و به فلسفه‌های تطبیقی از منظر تقابل فلسفه غرب با اسلام پرداخته‌ام.

شاید ندانیم که در فرانسه، در کتاب‌های جانبی دبیرستان که در کنار کتب درسی برای مطالعه بیشتر به دانش‌آموزان پیشنهاد می‌شود، متنی از ملاصدرا وجود دارد و این متن، میان مقالات « مایستر اکهارت» و «ایمانوئل کانت» وجود دارد. این موضوع، اهمیت ملاصدرا را در میان فلاسفه غربی نشان می‌دهد. مطمئناً برگزاری کنگره بین‌المللی فلسفه در ایران باعث افزایش آگاهی و آشنایی غرب با فلسفه اسلامی می‌شود.

علاقه‌مندم اگر امکان آن فراهم باشد ، در روز جهانی فلسفه دو سخنرانی کوتاه 20 دقیقه‌ای، یکی به زبان فارسی و دیگری به زبان فرانسوی، ایراد کنم. معمولاً در کنگره‌های بین المللی زبان اصلی «انگلیسی» است و سخنرانان به این زبان تکلم می‌کنند، اما از آنجایی که مقر اصلی یونسکو در فرانسه قرار دارد، امیدوارم اجازه سخنرانی به زبان فرانسه به بنده داده شود. البته علم باید دارای عمق باشد و صرف تظاهر به علم، سودی نمی‌بخشد و به ضرر آن است. استفاده از الفاظ لاتین، یکی از این تظاهرهاست؛ به نحوی که افراد تصور می‌کنند با استفاده از واژه‌های بیگانه، می‌توانند ذهن مخاطب را مرعوب سازند و هدف بنده از سخنرانی به زبان فرانسه، چنین چیزی نیست.